Salam. and mid-year exam finally end. tak tahu tapi rasa nak nangis. first sbb soalan ya allah susahnya. second sbb aduh dh bulan 5 nak masuk bulan 6. cepatnya trial bulan 9 nnt bulan 11 dh spm. mcm nk pengsan dengar. rasa cepat sangat2. ni naik cuti nnt dh masuk june. pstu dgn puasanya lagi, rayanya lg tengok2 esok trial. eh betul2 rasa nk pengsan ni. sungguh tak tipu. aduh cmne la ni aduh risaunya. tak senang duduk la fikir. "jangan duduk senang!" hahahahah that phrase tho........
Dalam hidup, jangan sombong. tak kesah busy mana pun awak, jangan pernah sombong. jangan sombong dgn allah. setiap hari luangkn waktu, untuk allah. buat solat2 sunat, baca quran. jangan kasi alasan tak sempat la apa la. sebab siapa yang kasi kita peluang untuk kita bernafas hingga ke hari ni? jangan riak. semuanya hanya pinjaman. nyawa kita pun pinjaman je.
Allahuakabar. sungguh. sungguh aku berterima kasih dkt dia yg banyak sedarkn aku. yg banyak memberi nasihat. yg tak pernah penat jawab soalan2 aku. sungguh aku bersyukur. tapi dengan pemergiaan dia membawa haluannya sendiri........at first sedih. tapi mesti la kena redha. aku akur. jika itu yg terbaik, aku tak kesah. don't care, no worries no pain. belajar untuk terima kenyataan. semua yg terjadi ada hikmah. but stil........why do he have to take serious about yg jangan baca my blog lagi -_- takpelah. dia busy kot. pedehal aku ok la. belajar terima kenyataan, hati jadi tenang. insyallah dgn izin Allah.